CBD i choroba Parkinsona
Naukowcy z University of Louisville School of Medicine w Kentucky zidentyfikowali nieznany wcześniej cel molekularny kannabidiolu (CBD), który może mieć istotne implikacje terapeutyczne dla choroby Parkinsona (PD).
Zhao-Hui Song i Alyssa S. Laun ujawnili na spotkaniu 2017 International Cannabinoid Research Society w Montrealu, że CBD aktywuje receptor sprzężony z białkiem G o nazwie "GPR6", który jest wysoce wyrażony w zwojach podstawy mózgu. GPR6 jest uważany za "sierocy receptor", ponieważ naukowcy nie znaleźli jeszcze pierwotnego endogennego związku, który wiązałby się z tym receptorem.
Wykazano, że pozbawienie GPR6 zwiększa poziom dopaminy, krytycznego neuroprzekaźnika, w mózgu. Odkrycie to sugeruje, że GPR6 może odgrywać rolę w leczeniu choroby Parkinsona, przewlekłego schorzenia neurodegeneracyjnego, które powoduje stopniową utratę neuronów produkujących dopaminę, a następnie upośledzenie kontroli motorycznej. W badaniach przedklinicznych wykazano, że CBD zwiększa poziom dopaminy poprzez działanie jako "odwrotny agonista" na receptorze GPR6.
Szacuje się, że choroba Parkinsona dotyka około 10 milionów ludzi na całym świecie. Jest to drugie co do częstości występowania zaburzenie neurologiczne (po chorobie Alzheimera). Ponad 96 procent osób, u których zdiagnozowano PCh, jest w wieku powyżej 50 lat, a prawdopodobieństwo zachorowania na PCh u mężczyzn jest półtora raza większe niż u kobiet. Niekontrolowana PCh znacznie obniża jakość życia pacjenta i może sprawić, że osoba niezdolna do opieki nad sobą będzie uwięziona we własnym ciele, którego nie jest w stanie kontrolować.
Zubożenie dopaminy
Choroba Parkinsona jest najczęściej związana z upośledzeniem funkcji motorycznych w następstwie utraty 60-80% neuronów produkujących dopaminę. W miarę jak neurony dopaminergiczne ulegają uszkodzeniu lub obumierają, a mózg staje się mniej zdolny do wytwarzania wystarczającej ilości dopaminy, u pacjentów mogą wystąpić dowolne lub kombinacja następujących klasycznych objawów ruchowych PCh: drżenie rąk, ramion, nóg lub szczęki, sztywność mięśni lub sztywność kończyn i tułowia, spowolnienie ruchów (bradykinezja) i/lub zaburzenia równowagi i koordynacji (niestabilność postawy).
Inne objawy obejmują zmniejszoną zdolność do kontrolowania mimiki twarzy, otępienie lub dezorientację, zmęczenie, zaburzenia snu, depresję, zaparcia, zmiany poznawcze, strach, niepokój i problemy z oddawaniem moczu. Narażenie na pestycydy i urazowe uszkodzenie mózgu wiążą się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia PCh. Na przykład, parakwat, herbicyd rozpylany przez DEA w operacjach przeciwko marihuanie w Stanach Zjednoczonych i innych krajach, przypomina toksyczny MPTP [metylo-fenylo-tetrahydropirydynę] używany do symulowania modeli zwierzęcych w badaniach nad chorobą Parkinsona.
W mózgu pacjenta z PCh znajduje się nadmierna liczba ciał Lewy'ego, co powoduje dysfunkcję i śmierć neuronów. Ten patologiczny proces prowadzi do trudności w myśleniu, poruszaniu się, nastroju i zachowaniu. Nadmierna obecność ciał Lewy'ego związana z degradacją neuronów dopaminergicznych jest uznawana za cechę charakterystyczną choroby Parkinsona. Jednak coraz więcej dowodów wskazuje na to, że te nieprawidłowości są w rzeczywistości zaawansowanymi stadiami manifestacji powoli rozwijającej się patologii.
Okazuje się, że objawy pozamotoryczne pojawiają się na wiele lat przed postępem choroby w mózgu i że PCh jest w rzeczywistości zaburzeniem wieloukładowym, a nie tylko chorobą neurologiczną, która rozwija się przez długi czas. Objawy ruchowe PCh zaczynają się prawdopodobnie pojawiać dopiero wtedy, gdy większość komórek mózgowych produkujących dopaminę jest już uszkodzona. Pacjenci, u których PCh zostanie zdiagnozowana we wczesnym stadium, mają większe szanse na spowolnienie postępu choroby. Najczęstszą metodą leczenia PCh jest doustne przyjmowanie L-dopy (lewodopy), chemicznego prekursora dopaminy. Jednak u niektórych pacjentów długotrwałe stosowanie L-dopy powoduje nasilenie objawów PCh. Niestety, nie ma na nią lekarstwa - jeszcze.
Oś jelitowo-mózgowa
Co powoduje chorobę Parkinsona? Jedna z teorii, która staje się coraz bardziej popularna wśród badaczy medycznych, przypisuje pierwsze oznaki PCh jelitowemu układowi nerwowemu, rdzeniowi przedłużonemu (medulla oblongata) i opuszce węchowej w mózgu, która kontroluje zmysł węchu. Nowe badania pokazują, że jakość bakterii w jelitach - mikrobiota - jest silnie związana z rozwojem choroby Parkinsona, nasileniem objawów i związaną z tym dysfunkcją mitochondriów.
Mikrobiom, definiowany jako "zbiór wszystkich mikroorganizmów żyjących w połączeniu z ciałem człowieka", obejmuje różnorodne mikroorganizmy, w tym eukarionty, archaidy, bakterie i wirusy. Bakterie, zarówno dobre, jak i złe, wpływają na nastrój, motorykę jelit i zdrowie mózgu. Istnieje silny związek pomiędzy mikrobiomem a układem endokannabinoidowym: mikrobiota jelitowa moduluje tonację endokannabinoidową jelit, a sygnalizacja endokannabinoidowa pośredniczy w komunikacji pomiędzy centralnym i jelitowym układem nerwowym, które tworzą oś jelitowo-mózgową.
Jelitowy układ nerwowy, postrzegany jako "drugi mózg", składa się z przypominającej siatkę sieci neuronów, która pokrywa wyściółkę przewodu pokarmowego - od ust do odbytu i wszystko pomiędzy. Jelitowy układ nerwowy wytwarza neuroprzekaźniki i substancje odżywcze, wysyła sygnały do mózgu i reguluje pracę przewodu pokarmowego. Odgrywa również istotną rolę w stanach zapalnych.
Mieszanka mikroorganizmów, które zamieszkują jelita i integralność wyściółki jelit są niezbędne dla ogólnego stanu zdrowia i zdolności osi jelito-mózg do prawidłowego funkcjonowania. Kiedy wyściółka jelit jest słaba lub niezdrowa, staje się bardziej przepuszczalna i pozwala na przedostawanie się do krwiobiegu rzeczy, które nie powinny się tam znajdować, negatywnie wpływając na układ odpornościowy. Dodaj do tego nadmierny wzrost szkodliwych bakterii i brak korzystnych bakterii i masz przepis na katastrofę zdrowotną.
Znaczenie pożytecznych bakterii w jelitach i dobrze zbilansowanej mikroflory jest nie do przecenienia. Na przykład, przerost bakterii w jelicie cienkim został powiązany z pogorszeniem funkcji motorycznych w PCh. W artykule z 2017 roku w European Journal of Pharmacology, zatytułowanym "The gut-brain axis in Parkinson's disease: options for diet-based therapies", Peres-Pardo zajął się wzajemnym oddziaływaniem między dysbiozą jelitową a chorobą Parkinsona. Autorzy zauważają, że "patogeneza PCh może być spowodowana lub zaostrzona przez reakcje zapalne wywołane przez dysbiotyczną mikrobiotę ... w jelitach i mózgu."
Mitochondria, mikrobiota i marihuana
Mikroflora odgrywa również ważną rolę w zdrowiu naszych mitochondriów, które są obecne w każdej komórce mózgu i ciała (z wyjątkiem czerwonych krwinek). Mitochondria nie tylko funkcjonują jako źródło energii w komórce, ale także biorą udział w regulacji procesu naprawy i śmierci komórek. Dysfunkcja mitochondriów, której skutkiem jest wysoki poziom stresu oksydacyjnego, jest nieodłącznym elementem neurodegeneracji w PCh. Mikroby wytwarzają w jelitach substancje chemiczne wywołujące stan zapalny, które przedostają się do krwiobiegu i uszkadzają mitochondria, przyczyniając się do patogenezy chorób nie tylko w PCh, ale także w wielu zaburzeniach neurologicznych i metabolicznych, w tym otyłości, cukrzycy typu 2 i chorobie Alzheimera.
Dowody na to, że dysbioza jelitowa może sprzyjać rozwojowi PCh, stwarzają możliwość, że osoby cierpiące na tę chorobę mogłyby odnieść korzyści z modyfikacji bakterii jelitowych i poprawy ich mikrobioty. Wzbogacenie diety o pokarmy fermentowane i suplementy probiotyczne może poprawić zdrowie jelit i złagodzić zaparcia, jednocześnie zmniejszając lęk, depresję i problemy z pamięcią, które dotykają pacjentów z PCh.
Terapie oparte na konopiach indyjskich mogą również pomóc w opanowaniu objawów PCh i spowolnić postęp choroby. Znany neurolog Sir William Gowers po raz pierwszy wspomniał o marihuanie jako leku na drżenie w 1888 roku. W swoim Podręczniku chorób układu nerwowego, Gower zauważył, że doustne spożycie wyciągu z "konopi indyjskich" tymczasowo uspokoiło drżenie, a po roku regularnego stosowania, drżenie pacjenta prawie ustąpiło.
Współczesne badania naukowe potwierdzają pogląd, że marihuana może być korzystna w zmniejszaniu stanu zapalnego i łagodzeniu objawów PCh, a także, do pewnego stopnia, w łagodzeniu postępu choroby. Badania przedkliniczne udokumentowały silne właściwości antyoksydacyjne i neuroprotekcyjne CBD i THC w leczeniu chorób neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera, choroba Parkinsona i demencja wywołana wirusem HIV. Odkrycia te, opublikowane w 1998 r., stały się podstawą patentu rządu USA na wykorzystanie kannabinoidów jako przeciwutleniaczy i neuroprotektantów.
Zioło na chorobę Parkinsona
Chociaż badania kliniczne koncentrujące się na wykorzystaniu kannabinoidów roślinnych w leczeniu PCh są nieliczne (ze względu na ograniczenia dotyczące używania marihuany) i przynoszą sprzeczne wyniki, ogólnie rzecz biorąc dają wgląd w to, jak konopie mogą pomóc osobom z chorobą Parkinsona. Kannabidiol, THC, a zwłaszcza THCV wykazały w badaniach przedklinicznych wystarczającą skuteczność terapeutyczną dla pacjentów z PCh, aby uzasadnić dalsze badania. Dalsze badania mogłyby wyjaśnić, które ziołowe kannabinoidy lub ich kombinacje są najbardziej odpowiednie w różnych stadiach choroby Parkinsona.
Anegdotyczne doniesienia od pacjentów z PCh przyjmujących produkty z konopi sugerują, że kwasy kannabinoidowe (obecne w niepodgrzanych produktach z całej rośliny konopi) mogą zmniejszać drżenie w PCh i inne objawy motoryczne. Surowe kwasy kannabinoidowe (takie jak CBDA i THCA) są chemicznymi prekursorami "aktywowanych" kannabinoidów (CBD, THC). Kwasy kannabinoidowe stają się aktywnymi związkami kannabinoidowymi w procesie zwanym dekarboksylacją, w którym tracą swoją grupę karboksylową w wyniku starzenia się lub wystawienia na działanie ciepła. Badania nad kwasami kannabinoidowymi były bardzo ograniczone, ale dotychczasowe dowody wskazują, że THCA i CBDA mają silne właściwości terapeutyczne, w tym działanie przeciwzapalne, przeciwnowotworowe, przeciwpadaczkowe i przeciw nudnościom. W przeprowadzonym w 2004 r. badaniu ankietowym dotyczącym używania konopi indyjskich wśród pacjentów Centrum Interwencyjnej Terapii Zaburzeń Ruchowych w Czechach 45% respondentów zgłosiło poprawę w zakresie objawów ruchowych PCh.
Lekarze zajmujący się konopiami indyjskimi odkrywają, że schematy dawkowania dla pacjentów z PCh nie dają się ujednolicić. Bonni Goldstein w swojej książce Cannabis Revealed (2016) mówi o tym, jak zróżnicowana może być reakcja pacjenta z PCh na marihuanę i leki z konopi:
"Wielu moich pacjentów z PCh zgłosiło pozytywne doświadczenia, stosując różne drogi podania i różne profile kannabinoidów. Niektórzy pacjenci doświadczyli złagodzenia drżenia podczas wdychania THC, a inni nie. Kilku pacjentów znalazło ulgę dzięki wysokim dawkom bogatej w CBD marihuany przyjmowanej podjęzykowo. Niektórzy pacjenci stosują połączenie CBD i THC. Należy stosować metodę prób i błędów, aby znaleźć profil kannabinoidowy i metodę, która będzie działać najlepiej. Zaleca się rozpoczęcie od niskiej dawki i stopniowe jej zwiększanie, szczególnie w przypadku konopi bogatych w THC. Niestety, odmiany bogate w THC nie są łatwo dostępne."
Juan Sanchez-Ramos M.D., Ph.D., prowadzący badania nad zaburzeniami ruchu i dyrektor medyczny Fundacji Badań nad Parkinsonem, powiedział, że radzi swoim pacjentom, aby zaczynali od stosunku THC:CBD 1:1. W książce, w rozdziale "Kannabinoidy w leczeniu zaburzeń ruchu", on i współautorka Briony Catlow, Ph.D., opisują protokół dawkowania stosowany w różnych badaniach, które przyniosły statystycznie pozytywne wyniki oraz dawkę początkową dla PCh. Dane te zostały zawarte w podsumowaniu schematów dawkowania z różnych badań opracowanych przez Ethana Russo, PhD:
- 300 mg/CBD dziennie znacząco poprawiało jakość życia, ale nie miało pozytywnego wpływu na Unified Parkinson's Disease Rating Scale
- 0,5 g palonej marihuany powodowało znaczącą poprawę w zakresie drżenia i bradykinezji, a także snu
- 150 mg oleju CBD podawanego przez cztery tygodnie powodowało zmniejszenie objawów psychotycznych
- 75-300 mg doustnie podawanego CBD poprawiało zaburzenia zachowania podczas snu REM.
Dawka progowa
Oczywiście, każdy pacjent jest inny, a leczenie konopiami indyjskimi to indywidualne podejście. Ogólnie rzecz biorąc, optymalna kombinacja terapeutyczna będzie obejmować synergiczną mieszankę różnych ilości CBD i THC - chociaż pacjenci z PCh z zaburzeniami snu mogą odnieść korzyści z wyższych poziomów THC w nocy.
W przypadku pacjentów z PChN i innymi schorzeniami przewlekłymi, którzy rozważają leczenie konopiami indyjskimi, za dawkę progową uznaje się na ogół 2,5 mg THC. Dotyczy to większości pacjentów bez wcześniejszej tolerancji na jego działanie, podczas gdy 5 mg to dawka, która może być klinicznie skuteczna w pojedynczym podaniu i jest ogólnie akceptowalna, a 10 mg to znaczna dawka, która może być zbyt duża nawet dla niektórych doświadczonych osób. Wartości te mogą być nieznacznie skorygowane w górę, jeśli produkt zawiera znaczącą zawartość CBD. Zawsze zaleca się rozpoczęcie od bardzo niskiej dawki i powolne zwiększanie jej. “
Modyfikacja stylu życia u pacjentów z PCh
Ważne jest, aby traktować pacjenta jako całą osobę - umysł, ciało i duszę. Poniżej przedstawiono kilka zmian w stylu życia, które mogą przynieść ulgę w objawach PCh i poprawić jakość życia.
Ćwiczenia kardio-aerobowe: przynoszą organizmowi wiele korzyści, w tym stymulują produkcję endokannabinoidów, zwiększają poziom tlenu we krwi, łagodzą negatywny wpływ stresu oksydacyjnego i zwiększają produkcję BDNF, substancji chemicznej chroniącej mózg, której poziom jest niski u pacjentów z PCh.
Włącz więcej owoców i warzyw do diety: stare porzekadło "garbage in, garbage out" jest prawdziwe. Większość pacjentów z PCh cierpi na przewlekłe zaparcia. Dieta wysokobłonnikowa może być pomocna w poprawie motoryki jelit i ułatwieniu codziennej pracy jelit.
Wystarczająca ilość snu: nieodpowiednia ilość snu może negatywnie wpływać na funkcje odpornościowe, poznawcze i jakość życia. Znaczenie odpowiedniego, spokojnego snu nie może być wystarczająco podkreślone.
Zmniejszenie spożycia białka: może to pomóc w zmniejszeniu akumulacji białek, które powodują powstawanie ciał Lewy'ego, które pojawiają się w jelitach i ośrodkowym układzie nerwowym i zwiększają wchłanianie L-dopy.
Medytacja, joga lub Tai Chi: skupienie się na integracji ruchu i oddechu nie tylko poprawia sprawność ruchową, ale także poprawia zdolności poznawcze i odporność. Jedno z badań wykazało wzrost gęstości istoty szarej w regionach mózgu związanych z PCh. Inny wykazał, że joga poprawiła równowagę, elastyczność, postawę i chód u pacjentów z PCh. Badania wykazują, że tai chi może poprawić równowagę, ruch, mobilność funkcjonalną i ogólne samopoczucie.
Jedzenie probiotycznej żywności i suplementów: probiotyczna żywność - surowy czosnek, surowa cebula, banany, szparagi, kapusta, itp. są doskonałym źródłem dobrych bakterii dla Twojego jelita grubego. Wzbogacenie diety o suplementy probiotyczne, zwłaszcza po zażyciu antybiotyków, może wspomóc Twój układ odpornościowy, pomagając w zasiedleniu górnego odcinka przewodu pokarmowego korzystnymi bakteriami. Skonsultuj się z lekarzem, aby uzyskać zalecenia dotyczące wysokiej jakości probiotyków.
Picie kawy: ryzyko zachorowania na PCh jest znacznie niższe u mężczyzn, którzy codziennie spożywają kawę.
FOTO: Shutterstock
"Wszystkie informacje podane na niniejszej stronie internetowej, jak również informacje, które są przekazywane za pośrednictwem tej strony, służą wyłącznie do celów edukacyjnych. Żadna z przedstawianych tu informacji nie służy jako zamiennik diagnozy lekarskiej i takiej informacji nie należy uważać za poradę lekarską czy zalecane leczenie. Niniejsza strona internetowa nie wspiera, nie zatwierdza ani też nie broni dozwolonego i zabronionego stosowania substancji psychoaktywnych oraz psychotropowych, ani też wykonywania innych nielegalnych działań. Dodatkowe informacje można znaleźć w naszym Oświadczeniu o odpowiedzialności.”