Olej CBD na schizofrenię i psychozę - Czy może pomóc?
Naukowcy nieustannie poszukują nowych, skutecznych metod leczenia schizofrenii, a w ostatnich latach skupili się na CBD - silnym, leczniczym (niepsychoaktywnym) związku występującym w konopiach indyjskich. W tym artykule omówimy to, co wiemy do tej pory o tym wyniszczającym schorzeniu psychicznym i jak CBD może być stosowane, aby pomóc w zwalczaniu objawów choroby.
Czy CBD może pomóc w leczeniu schizofrenii?
Schizofrenia jest złożonym zaburzeniem psychicznym, na które składa się wiele różnych czynników mieszanych, które łączą się w celu wywołania objawów. Schizofrenia jest ciężkim, przewlekłym, wyniszczającym zaburzeniem psychotycznym, wymienianym jako jedna z 15 najważniejszych przyczyn niepełnosprawności na świecie.
Oznacza to, że nie ma jednej skutecznej metody leczenia tego zaburzenia. Skuteczne leczenie wymaga zatem kompleksowego podejścia. Wszystko, od diety i zmiany stylu życia do suplementów i leków, musi być połączone, aby zarządzać tym warunkiem.
Wykazano, że CBD oferuje pewne unikalne korzyści, które można łączyć z innymi metodami leczenia, aby zmaksymalizować leczenie schizofrenii. Chociaż mechanizm działania CBD pozostaje niejasny, dotychczasowe wyniki są obiecujące.
Potencjalne korzyści oleju CBD w zwalczaniu schizofrenii obejmują:
- Łagodzi stany lękowe i depresyjne
- Reguluje równowagę neuroprzekaźników (dopaminy, serotoniny i glutaminianu)
- Zwiększony przepływ krwi do obszarów korowych mózgu
- Poprawia jakość i długość snu
- Reguluje receptory waniloidowe (TRPV1)
Co to jest schizofrenia?
Schizofrenia to rozpoznawalne zaburzenie psychotyczne obejmujące urojenia, halucynacje, niewyraźną mowę, trudności z koncentracją, brak motywacji oraz zdezorientowane lub katatoniczne zachowanie. Diagnoza lekarska wymaga czasu trwania objawów przez co najmniej jeden miesiąc lub więcej w ciągu sześciu miesięcy, z co najmniej jednym objawem dodatnim i dysfunkcją społeczną/zawodową.
Wczesne zgłoszenie się do lekarza jest ważne, ponieważ schizofrenia musi być starannie zróżnicowana od innych zaburzeń nastroju i zaburzeń psychotycznych o podobnych objawach, aby zoptymalizować właściwe leczenie i zminimalizować długotrwałe szkody.
Jednakże, według Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego (APA), jest to rzadki stan dotykający ~1% populacji na całym świecie. Zauważają oni również, że około połowa pacjentów ze schizofrenią może cierpieć również na inne zaburzenia psychiczne.
Istnieje wiele nieporozumień w publicznym rozumieniu tego stanu. Wbrew powszechnemu przekonaniu, większość schizofreników nie jest niebezpieczna. Nie wszyscy mieszkają w szpitalach lub mają rozdwojenie jaźni. Wiele, choć nie większość, osób cierpiących na tę chorobę może prowadzić względnie normalne życie - często mają pracę, rodziny i mogą żyć samodzielnie.
Schizofrenia dotyka w równym stopniu mężczyzn i kobiety, ale objawy pojawiają się zwykle wcześniej u mężczyzn niż u kobiet. Mężczyźni zwykle zaczynają doświadczać objawów około późnych nastolatków, zwykle do połowy lat 20-tych, podczas gdy kobiety zwykle zaczynają doświadczać objawów w połowie lat 20-tych lub na początku lat 30-tych. W przypadku osób poniżej 12 roku życia lub powyżej 40 roku życia, nowe objawy schizofrenii występują rzadziej, ale nadal są możliwe.
Schizofrenia sama w sobie nie jest śmiertelna, ale często wiąże się z innymi schorzeniami, które mogą prowadzić do problemów w późniejszym życiu - takich jak choroby serca czy cukrzyca. Pacjenci są ogólnie narażeni na zwiększone ryzyko przedwczesnej śmierci z różnych przyczyn, w tym z powodu chorób metabolicznych i wątroby oraz samobójstwa.
Trzy etapy schizofrenii
1. Faza prodromalna
Jest to faza prowadząca do pierwszego ujawnienia się aktywnych objawów psychotycznych, zwykle zaczyna się tu od objawów negatywnych. "Negatywne" objawy mogą być uważane za mylące zachowania społeczne lub mowę w porównaniu z normą (omówione poniżej). Towarzyszy temu również pogorszenie codziennego funkcjonowania. Jeżeli choroba zostanie wykryta odpowiednio wcześnie, początek i nasilenie schizofrenii można znacznie ograniczyć, a w dłuższej perspektywie lepiej sobie z nią radzić.
W fazie prodromalnej pacjenci często doświadczają pogorszenia funkcji społecznych i poznawczych, takich jak pamięć, osąd, uwaga, depresja, lęk, izolacja i trudności w nauce. Pacjenci mogą również mieć objawy wahań nastroju, takie jak depresja, lęk i myśli samobójcze, które należy traktować poważnie.
Faza prodromalna może trwać od kilku tygodni do kilku lat.
2. Faza aktywna
W tej fazie wyraźne objawy, takie jak urojenia, halucynacje i zachowania katatoniczne, są widoczne i prawdopodobnie bardziej nasilone. To właśnie wtedy leczenie jest najważniejsze i wtedy stawia się najwięcej rozpoznań schizofrenii.
3. Faza rezydualna
W fazie rezydualnej objawy mogą zacząć słabnąć, ale pacjenci często doświadczają uczucia "płaskości", niskiej motywacji, obniżonego nastroju i niezdolności do koncentracji. Leczenie w tej fazie jest nadal ważne i ma na celu kontrolowanie epizodów psychotycznych i objawów zmiany nastroju.
W dłuższej perspektywie czasowej u około 30% nastąpi poprawa lub powrót do normalnego funkcjonowania, kolejne 30% będzie okresowo hospitalizowane, a kolejne 30% zostanie zinstytucjonalizowane lub ubezwłasnowolnione. Niestety ~10% pacjentów popełnia samobójstwo.
Oznaki i objawy schizofrenii
Objawy schizofrenii można podzielić na trzy główne kategorie:
A) Objawy pozytywne (psychotyczne)
- Urojenia
- Halucynacje
- Mylące wypowiedzi
- Zachowanie zdezorientowane
- Zachowania katatoniczne
- Psychoza
B) Objawy negatywne
- Zmiany w emocjach
- Skrępowane emocje
- Apatia
- Mniej ekspresji emocjonalnej
- Brak energii (Anergia)
- Aspołeczność
- Brak szczegółów w mowie (Alogia)
- Utrata motywacji (Abulia)
C) Objawy poznawcze
- Słaba pamięć
- Upośledzony osąd
- Trudności w nauce
- Słaba koncentracja
Jakie są przyczyny schizofrenii?
Niestety, nie ma jednej zidentyfikowanej przyczyny schizofrenii. Badania powiązały to zaburzenie z kilkoma różnymi możliwymi przyczynami, w tym wpływami środowiskowymi, genetyką (np. chromosom 6), zmianami w chemii mózgu oraz urazami fizycznymi lub emocjonalnymi.
1. Teoria dopaminy
Jedna z głównych teorii przyczyn schizofrenii pochodzi z wczesnych badań behawioralnych, które wykazały, że jeśli zwiększy się aktywność dopaminergiczną w pewnych szlakach mózgowych, wystąpią objawy psychotyczne (jak w przypadku przedawkowania kokainy, amfetaminy, lewodopy).
Ta projekcja mezokortykolimbiczna jest obecnie głównym mechanizmem docelowym leków przeciwpsychotycznych.
W rzeczywistości wszystkie leki przeciwpsychotyczne działają poprzez blokowanie receptorów dopaminy (D2) w mózgu do pewnego stopnia - co sugeruje, że schizofrenia jest spowodowana zbyt dużą ilością dopaminy w pewnych szlakach mózgowych.
Kompromisem jest to, że albo nadmierna aktywacja lub blokowanie dopaminy w niektórych obszarach mózgu może powodować nieprzyjemne skutki uboczne, które można rozwiązać.
Na przykład, blokowanie receptorów dopaminy w jednym obszarze powoduje efekty podobne do parkinsonowskich i mimowolne skurcze mięśni. Uważa się, że zbyt mała aktywność dopaminy w korze czołowej może powodować objawy negatywne i poznawcze.
Leki przeciwpsychotyczne pierwszej generacji skutecznie blokują objawy psychotyczne, ale często wiążą się z wieloma innymi działaniami niepożądanymi. Leki przeciwpsychotyczne drugiej generacji (lub "atypowe") lepiej radzą sobie z unikaniem działań niepożądanych, a także blokują większą liczbę receptorów serotoninowych.
2. Teoria nieprawidłowości w strukturze mózgu
Badania neuroobrazowe wykazały, że u pacjentów z różnymi objawami występują nieprawidłowości fizjologiczne (takie jak zmniejszony przepływ krwi) w różnych obszarach mózgu.
Na przykład, u pacjentów wykazano nieprawidłowości we wzgórzu, obszarze mózgu odpowiedzialnym za filtrowanie i przetwarzanie sygnałów sensorycznych, takich jak wzrok, dźwięk czy dotyk. Inne badania wykazały, że pacjenci wykazują oznaki zmniejszenia liczby neuronów, co może być związane z wadliwymi, nadaktywnymi genami przycinania synaptycznego C4 zlokalizowanymi na chromosomie 6.
Wszystkie te różne czynniki sugerują, że schizofrenia może być spowodowana dysfunkcjami w wielu różnych obszarach mózgu. Objawy zostaną określone przez części mózgu, które są najbardziej dotknięte.
Niskie dawki marihuany poprawiają przepływ krwi do obszarów mózgu zaangażowanych w regulację nastroju, towarzyskość i poznanie - potencjalnie zmniejszając objawy psychotyczne związane ze schizofrenią.
3. Teoria glutaminianu
Glutaminian jest najbardziej obfitym neuroprzekaźnikiem w mózgu i jest odpowiedzialny za pobudzenie nerwowe. Jedna z teorii dotyczących schizofrenii wiąże się z niewłaściwą aktywnością glutaminianu i zmienioną ekspresją receptorów NMDA w mózgu. Teoria ta może być wykorzystana do wyjaśnienia wielu objawów związanych z chorobą.
Ponadto wiadomo, że psychoaktywny lek fencyklidyna (PCP) wywołuje ostrą psychozę podobną do schizofrenii poprzez aktywację receptorów glutaminianowych w mózgu.
To doprowadziło niektórych badaczy medycznych do sugestii, że schizofrenia wiąże się z podobną nadmierną lub niedostateczną aktywacją glutaminianu w pewnych obszarach mózgu.
Badania wykazują, że syntetyczne kannabinoidy zmniejszają wywołane przez PCP objawy schizofrenii u szczurów.
4. Teoria nadmiaru anandamidu
Inne badania sugerują, że pacjenci cierpiący na schizofrenię mają znacznie wyższy poziom anandamidu we krwi. Późniejsze badania wykazały wysoki poziom anandamidu w płynie mózgowo-rdzeniowym aktywnie psychotycznych, schizofrenicznych pacjentów, którzy nigdy nie byli leczeni. Co ciekawe, naukowcy uważają obecnie, że wysoki poziom anandamidu mogą nie być przyczyną, ale są w rzeczywistości homeostatyczną kompensacją w celu zwalczania stanu chorobowego.
W podwójnie ślepym randomizowanym badaniu klinicznym wykazano, że CBD poprawia objawy psychotyczne poprzez poprawę sygnalizacji anandamidu. CBD było tak samo skuteczne w zmniejszaniu objawów jak skuteczny lek przeciwpsychotyczny drugiej generacji amisulpryd - ale miało mniej nieprzyjemnych skutków ubocznych.
CBD zapobiega degradacji anandamidu przez enzym FAAH, co sugeruje, że układ endokannabinoidowy jest w jakiś sposób zmieniony w schizofrenii, ale może odegrać nową rolę w jej leczeniu.
Podobne badania wykazały zaburzenia aktywności receptorów CB1 u pacjentów ze schizofrenią, szczególnie w regionach mózgu związanych z poznaniem i pamięcią - te dwie funkcje są silnie upośledzone w schizofrenii.
Pacjenci ze schizofrenią są bardziej narażeni na negatywny wpływ THC - dobrze znanego agonisty receptorów CB1.
To oczywiście sprawia, że schizofrenia jest trudna do leczenia, ponieważ istnieje tak wiele różnych czynników, które należy wziąć pod uwagę. Wyjaśnia również, dlaczego niektórzy pacjenci reagują na leczenie, a inni nie.
5. Inne możliwe przyczyny
- Silny lub długotrwały stres
- Nadużywanie substancji, zwłaszcza w okresie dojrzewania
- Czynniki genetyczne
- Infekcja wirusowa
- Problemy rozwojowe
- Zaburzenia autoimmunologiczne
- Zaburzenia neurodegeneracyjne
Możliwości leczenia schizofrenii
Najskuteczniejsze leczenie schizofrenii polega na kompleksowym podejściu. Leki, modyfikacja stylu życia, opieka psychiatryczna i terapia grupowa to niezbędne aspekty leczenia tego schorzenia.
Dzięki odpowiednio wczesnemu i właściwemu leczeniu lekami przeciwpsychotycznymi można zmniejszyć lub wyeliminować większość objawów schizofrenii, a epizody schizofrenii w fazie aktywnej są rzadsze.
Niestety, wszystkie te leki wiążą się z potencjalnie negatywnymi skutkami ubocznymi, zwłaszcza w perspektywie długoterminowej. Nagłe, nieprawidłowe lub bolesne ruchy mięśni, cukrzyca i powikłania sercowe są szczególnie częste u osób przyjmujących te leki.
Skutki uboczne można jednak ustalić z lekarzem i kontrolować w przypadku ich wystąpienia. Rodziny powinny szukać wsparcia dla swoich bliskich i dla siebie w postaci pomocy w opiece domowej, a także zapewnić pacjentom długotrwały dostęp do leczenia i utrzymanie się na nim.
Społeczności powinny zapewniać możliwości zatrudnienia oraz wspomaganego/niezależnego życia, a także stanowić bazę dla pacjentów do wyznaczania i osiągania celów.
Leczenie schizofrenii może obejmować:
- Modyfikacja stylu życia
- Modyfikacja diety
- Leczenie uzależnień
- Leki przeciwpsychotyczne
- Terapia psychiatryczna
- Terapia grupowa
Leki często stosowane w schizofrenii:
- Klozapin
- Olanzapin (Zyprexa)
- Ziprasidon
- Aripiprazol (Abilify)
- Risperidon (Risperdal)
- Kvetiapin (Seroquel)
- Haloperidol (Haldol)
Co mówią badania: olej CBD w walce ze schizofrenią
W ciągu ostatniej dekady wzrosło zainteresowanie wykorzystaniem CBD w leczeniu schizofrenii.
Badania rozpoczęto w oparciu o opublikowany w 1995 roku opis przypadku, w którym podkreślono poprawę stanu pacjenta ze schizofrenią, który nie reagował na standardowe leczenie przeciwpsychotyczne haloperidolem. W 2012 r. opublikowano wyniki wspomnianego wyżej badania klinicznego dotyczącego CBD vs. amulisopryd i zwiększonej sygnalizacji anandamidowej.
Niedawno firma farmaceutyczna GW Pharmaceuticals Plc przeprowadziła serię badań klinicznych nad opracowywanym przez siebie nowym lekiem na bazie CBD o nazwie Sativex®. W jednym z tych badań sprawdzano, czy CBD jest w stanie złagodzić objawy schizofrenii u pacjentów, którzy nie reagują na standardowe leki przeciwpsychotyczne.
Badanie GW Pharmaceuticals było badaniem klinicznym fazy 2, prowadzonym metodą podwójnie ślepej próby w 15 różnych szpitalach w Wielkiej Brytanii, Rumunii i Polsce. Pacjenci w badaniu zostali losowo przydzieleni do grupy leczniczej (stosującej 1000 mg CBD dziennie podzielone na dwie dawki) lub grupy kontrolnej (stosującej placebo).
Pod koniec sześciotygodniowego badania grupa stosująca CBD wykazała niewielką poprawę w zakresie objawów schizofrenii. Najbardziej znaczące usprawnienia w badaniu dotyczyły szybkości reakcji i funkcjonowania.
Najbardziej znaczącym odkryciem w tych badaniach było to, że CBD prawdopodobnie nie opiera się na modulacji receptorów dopaminowych - głównego celu obecnych terapii schizofrenii. Zamiast tego badacze w tym badaniu zaproponowali mechanizm działania obejmujący inhibicję amidohydrolazy kwasów tłuszczowych (FAAH), inhibicję wychwytu zwrotnego adenozyny, aktywację receptorów waniloidowych (VR1) i aktywację receptorów serotoninowych (5HT1A).
Doszli do wniosku, że "Ponieważ CBD działa w inny sposób niż konwencjonalne leki przeciwpsychotyczne, może stanowić nową klasę leczenia schizofrenii."
Planowane są dalsze badania kliniczne w celu zbadania stosowania CBD w leczeniu schizofrenii w większych populacjach i przy dłuższym czasie leczenia.
THC vs. CBD w schizofrenii
Ekstrakty o wysokiej zawartości THC i CBD zostały powiązane z wyższym ryzykiem wystąpienia epizodów psychotycznych. Inne badania wykazały, że używanie konopi zawierających duże ilości CBD i małe ilości THC wiąże się z mniejszym ryzykiem wystąpienia epizodów psychotycznych.
Dalsze badania wykazały, że CBD oferuje poprawę objawów schizofrenii w podobnym stopniu, co lek przeciwpsychotyczny Amisulpride. CBD miało również mniej skutków ubocznych.
Różnice pomiędzy CBD i THC oraz ich wpływ na schizofrenię są bardzo ważne - i prawdopodobnie są powodem sprzecznych dowodów dla użytkowników konopi indyjskich ze schizofrenią. Niektórzy pacjenci odczuwają złagodzenie objawów podczas używania marihuany, podczas gdy u innych objawy ulegają drastycznemu pogorszeniu po jej użyciu.
Nie jest to zalecane, ale jeśli używasz marihuany na schizofrenię, uważaj na zawartość THC. Ponadto, kupując CBD, należy wybierać tylko produkty o niskim lub "niewykrywalnym" stężeniu THC.
Wnioski: zastosowanie CBD w schizofrenii
Schizofrenia jest bardzo złożonym zaburzeniem neurologicznym, które wywołało gorącą debatę wśród badaczy medycznych. Istnieje jednak kilka wybitnych teorii na temat przyczyn leżących u podstaw schizofrenii. Niektórzy pacjenci bardzo dobrze reagują na leki, inni nie.
Chociaż CBD może poprawić efekty uboczne choroby w kilku różnych modelach schizofrenii (klinicznych i wywołanych przez PCP), istnieją również dowody na to, że inne kannabinoidy - w szczególności THC - mogą pogorszyć schizofrenię.
Z tego powodu zaleca się, aby CBD było stosowane w schizofrenii tylko pod dokładnym nadzorem lekarza. Zaleca się również stosowanie wyłącznie produktów CBD, które nie zawierają THC. Badania sugerują również, że duża dawka (1000 mg dziennie) CBD jest potrzebna do osiągnięcia nawet niewielkiej poprawy objawów.
Wskazówki, jak w pełni wykorzystać olej CBD na schizofrenię
Pamiętaj, że nie ma lekarstwa na schizofrenię - w tym CBD. Obecnie zatwierdzone metody leczenia mają na celu modyfikację przebiegu choroby, a nie jej wyleczenie.
Unikaj wszelkich ekstraktów z konopi zawierających więcej niż 0,3% THC - z czasem może to mieć negatywny wpływ na schizofrenię. Trzymaj się izolatów CBD lub innych ekstraktów, które nie zawierają THC.
Używaj tylko wysokiej jakości, przetestowanych przez strony trzecie produktów CBD, aby uniknąć zanieczyszczonych produktów, które mogą pogorszyć objawy.
Przed zażyciem CBD lub innych suplementów zawsze skonsultuj się z lekarzem - niektóre leki mogą mieć negatywne skutki uboczne po zmieszaniu z CBD lub innymi kannabinoidami.
FOTO: Shutterstock
"Wszystkie informacje podane na niniejszej stronie internetowej, jak również informacje, które są przekazywane za pośrednictwem tej strony, służą wyłącznie do celów edukacyjnych. Żadna z przedstawianych tu informacji nie służy jako zamiennik diagnozy lekarskiej i takiej informacji nie należy uważać za poradę lekarską czy zalecane leczenie. Niniejsza strona internetowa nie wspiera, nie zatwierdza ani też nie broni dozwolonego i zabronionego stosowania substancji psychoaktywnych oraz psychotropowych, ani też wykonywania innych nielegalnych działań. Dodatkowe informacje można znaleźć w naszym Oświadczeniu o odpowiedzialności.”