Powered by Smartsupp

Voorbij het bewustzijn: Wedergeboorte en de effecten van LSD

Dit artikel is alleen bedoeld voor educatieve doeleinden en is niet bedoeld om het gebruik van LSD of andere illegale drugs aan te moedigen. We raden het gebruik van LSD niet aan.

Wat is LSD?

LSD (lyserginezuurdiethylamide) is een halfsynthetische illegale drug die wordt gemaakt van een stof die in moederkoren zit. Pure LSD heeft de vorm van een kleurloos kristallijn poeder dat oplosbaar is in water. Het is een krachtig hallucinogeen, wat betekent dat het visuele en auditieve hallucinaties veroorzaakt en het denken, de waarneming en de stemming verandert.

Het wordt verkocht in de vorm van kristallen, tabletten, gelatine, oplossing of kleine gekleurde absorberende papiertjes geïmpregneerd met LSD (trips).

Geschiedenis van LSD

LSD werd voor het eerst gesynthetiseerd door de Zwitserse chemicus Albert Hofmann in 1938, toen hij onderzoek deed naar farmacologisch actieve derivaten van lyserginezuur. Hij ontdekte de hallucinogene effecten van LSD echter pas 5 jaar later, toen hij terugkeerde naar dit onderzoek en naar verluidt per ongeluk wat van een substantie die bekend stond als LSD-25 op zijn hand liet vallen.

In de jaren 1950 en begin jaren 1960 werd LSD gebruikt voor de behandeling van alcoholisme en ook als experimenteel middel om tijdelijke psychotische toestanden op te wekken en psychotherapeutische behandelingen te verbeteren.

In het midden van de jaren 60 werd LSD een symbool van de tegenculturele beweging en de "psychedelische revolutie". Het maakte deel uit van spirituele en culturele praktijken en drong door in kunst, muziek en literatuur.

Een van de belangrijkste figuren in de geschiedenis van LSD was de Amerikaanse psycholoog Timothy Leary.

Leary deed onderzoek met psychedelica aan de Harvard Universiteit, waar hij probeerde te begrijpen wat hun potentieel was in psychoanalyse en therapie. Zijn werk en opvattingen leidden echter tot conflicten met academische autoriteiten en uiteindelijk werd hij van Harvard gestuurd.

In de tweede helft van de jaren 1960 werd LSD in veel landen verboden en het klinisch gebruik ervan beperkt. Onderzoek stopte, vooral omdat het synoniem werd met tegenculturele activiteiten, hedonisme en drugsmisbruik.

Het huidige onderzoek richt zich weer op hallucinogenen, waaronder LSD. Een nieuwe generatie artsen is geïnteresseerd in het mogelijke gebruik van psychedelica bij de behandeling van verschillende psychologische stoornissen zoals depressie, angst, posttraumatische stressstoornis en bij de behandeling van verslaving. Een ander gebied waar psychedelica gebruikt zouden kunnen worden is de palliatieve zorg - psychedelica zouden onderdeel kunnen worden van psychologische therapieën die mensen helpen de dood beter te accepteren.

¨  

LSD - effecten, geschiedenis en overzicht

LSD: Basisoverzicht

Voordat we dieper ingaan op de productie, effecten en risico's van LSD, kun je de volgende tabel bekijken voor wat basisinformatie.

Naam

Lyserginezuurdiëthylamide

Classificatie

Psychedelische drug (hallucinogeen)

Productie

Van de alkaloïde (ergotamine) in moederkoren

Wijze van gebruik

Oraal in de vorm van kristallen, tabletten, gelatine, oplossing of kleine vloeitjes (trips)

Begin van het effect

Meestal 20-90 minuten na inname

Duur van het effect

Meestal 6-12 uur (maar langer)

Risico's
  • Slechte reis
  • Angst, paranoia
  • Verwarring en desoriëntatie
  • Mogelijke verergering van psychologische stoornissen
  • Slapeloosheid
  • Verhoogde hartslag

Verslaving

Lichamelijke afhankelijkheid komt niet vaak voor; als er een gebruiksgewoonte ontstaat, kan psychologische afhankelijkheid optreden.

Juridische status

LSD is in de meeste landen illegaal en staat op de lijst van gereguleerde stoffen.

Mogelijk therapeutisch gebruik

Sommige onderzoeken, die zich nog in de onderzoeksfase bevinden, suggereren mogelijkheden voor de behandeling van angst, depressie, psychosomatische aandoeningen en verslaving.

 LSD-productie

De voorloper van LSD is lyserginezuur, dat is afgeleid van ergotamine. Ergotamine is een alkaloïde die wordt gewonnen uit een schimmel (moederkoren) van het geslacht Claviceps. Moederkoren komt vaak voor op granen zoals gerst, rogge en tarwe. Het verkregen lyserginezuur wordt gereageerd met andere reagentia (diethylamine) en ondergaat dan verschillende zuiveringsstappen om pure LSD te isoleren. De productie van LSD vereist geavanceerde kennis van organische chemie en een goed uitgerust laboratorium.

Ergometrine (ook bekend als ergonovine), ergotamine en lyserginezuur zijn opgenomen in de bijlage bij de VN-Conventie tegen de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen van 1988.

Hoe werkt LSD?

De effecten van LSD treden op na 20-90 minuten, kunnen tot 15 uur aanhouden en zijn onder andere afhankelijk van de stemming van de gebruiker en andere omstandigheden (maatschappij, omgeving). Gebruikers kunnen toestanden van complete gelukzaligheid ervaren, maar ook gevoelens van terreur.

Wat zijn de meest voorkomende effecten van LSD?

  • verandering in perceptie en denken
  • visuele en auditieve hallucinaties
  • intense zintuiglijke ervaringen (felle kleuren)
  • verstoorde perceptie van tijd en ruimte
  • vermenging van de zintuigen (de gebruiker hoort kleuren of ziet geluiden)
  • paniek, paranoia, gevoelens van hulpeloosheid
  • het onvermogen om werkelijkheid van een droom te onderscheiden
  • enge gedachten

De positieve effecten van hallucinogenen worden in verband gebracht met het vermogen om diepgaande inzichten en mystieke ervaringen op te wekken.

De lichamelijke effecten van LSD kunnen voorkomen:

  • tremor
  • verhoogde hartslag en bloeddruk
  • Zweten
  • verwijde pupillen
  • Slapeloosheid
  • droge mond
  • verhoogde temperatuur

Net als bij farmaceutische middelen, cannabinoïden en andere soortgelijke stoffen, variëren de effecten van psychedelische drugs van persoon tot persoon en zijn ze afhankelijk van veel factoren, zoals de leeftijd, het gewicht, de gezondheid, de ervaring en de tolerantie van de gebruiker.

 

Laboratoriumtesten voor LSD

Slechte reis

LSD en andere hallucinogenen brengen het risico van een bad trip met zich mee. Dit kan gebeuren als iemand een te hoge dosis heeft genomen, in een slechte stemming ('setting') is op het moment dat hij de drug neemt, zich in een onplezierige of onveilige omgeving bevindt, of een psychedelische drug heeft gecombineerd met alcohol. Kenmerkend voor een bad trip is dat de gebruiker overmatig angstig of geagiteerd wordt.

De volgende omstandigheden kunnen zich voordoen tijdens een slechte reis:

  • Het gevoel dat de tijd heeft stilgestaan.
  • Probleem met oriëntatie in de ruimte.
  • Extreme en plotselinge stemmingswisselingen.
  • Het gevoel vervolgd te worden.
  • Verlies van verbinding met je eigen lichaam en geest.
  • Een gevoel van ego ontbinding.

Iemand die LSD-vergiftiging ervaart moet onder toezicht blijven van een nuchter persoon, weg van afleiding of lawaai. Bepaalde voorgeschreven medicijnen kunnen helpen om de bad trip te stoppen, maar deze kunnen alleen in een ziekenhuis worden gegeven. Het is altijd beter om de hulpdiensten te bellen, vooral als het onzeker of ernstig is.

Een bad trip kan iedereen overkomen, zelfs iemand die een positieve ervaring heeft gehad met psychedelica. In sommige gevallen kan intoxicatie langdurige gevolgen hebben in de vorm van aanhoudende angst, depressieve stemmingen en psychotische symptomen.

Waarom is microdoseren populair?

LSD is een van de krachtigste klassieke hallucinogenen, met effectieve doses tussen 0,5 en 2 mcg/kg (100-150 mcg per dosis). In een overzicht van wetenschappelijke studies werd LSD aan patiënten toegediend in doses variërend van 20 tot 800 mcg.

Microdosering, het gebruik van lage doses psychedelische drugs (of medicijnen), is de laatste jaren vrij wijdverspreid geworden. De meest genoemde motieven voor het microdoseren van LSD-gebruikers zijn: het stimuleren van de productiviteit, het verhogen van de concentratie, het energieniveau en de creativiteit, en het opwekken van een positieve stemming. Bij microdosering wordt meestal 5-10% van de dosis gebruikt om psychoactieve effecten te veroorzaken.

In 2018 onderzocht een internationale online enquête de ervaringen van mensen met het gebruik van psychedelica voor hun eigen therapeutische doeleinden:

  • 21% van de respondenten zei dat microdosering hen hielp bij de behandeling van depressie.
  • 7% nam microdoses om angst te verminderen.
  • 9% nam een microdosis om andere geestelijke stoornissen te behandelen.
  • 2% gebruikte psychedelica om het middelengebruik te verminderen of te stoppen.

Hoewel de resultaten van dit onderzoek interessant zijn, is er grondig klinisch onderzoek nodig naar microdosering om de mogelijke rol ervan in psychiatrische behandelingen vast te stellen.

Onze tip: Talrijke onderzoeken wijzen erop dat CBD (cannabidiol), een niet-psychoactieve stof uit cannabis, kan helpen bij angst of stress. In onze e-shop vind je bijvoorbeeld populaire CBD-oliën en -druppels, capsules, pleisters en gummies.

Conclusie

LSD is een krachtige hallucinogene drug die perceptuele veranderingen, intense zintuiglijke ervaringen en visuele en auditieve hallucinaties veroorzaakt. De effecten zijn onvoorspelbaar en kunnen plezierig maar ook beangstigend zijn, vooral als de gebruiker in een psychedelische toestand terechtkomt die bekend staat als een bad trip. LSD is in de meeste landen illegaal - het is een strafbaar feit om het illegaal te vervaardigen, te bezitten, te verkopen of te verspreiden. Studies suggereren dat LSD effectief zou kunnen zijn bij de behandeling van verschillende psychiatrische stoornissen, maar er is meer onderzoek nodig.

 

Oorspronkelijke tekst: Michaela Mádlová, vertaling door AI

 

 

Foto: Shutterstock

„Alle informatie op deze website, alsmede de informatie die via deze website wordt verstrekt, is uitsluitend bedoeld voor educatieve doeleinden. Geen van de hierin opgenomen informatie is bedoeld als vervanging van een medische diagnose en deze informatie mag niet worden beschouwd als medisch advies of een aanbevolen behandeling. Deze website promoot, onderschrijft of bepleit niet het legale of illegale gebruik van verdovende middelen of psychotrope stoffen of het plegen van andere illegale activiteiten. Zie onze Afwijzing van verantwoordelijkheid voor meer informatie.“

 

Bronnen: